Narracje życiowe współczesnych artystek wizualnych

NCN, Miniatura 3, 2019/03/X/HS2/00636, 2019-2020
Kierownik projektu: dr Karolina Sikorska

Projekt dotyczy badań wstępnych, służących rozpoznaniu i opisaniu kategorii organizujących narracje o życiu wybranych współczesnych polskich artystek wizualnych, działających w różnych obszarach. Opiera się na 5 wywiadach narracyjnych. Celem tego projektu badawczego jest zdobycie wiedzy, jakie sytuacje, podmioty, wartości, instytucje czy idee artystki umieszczają w swoich opowieściach o stawaniu się/byciu artystką. Rozważając te kwestie, rozpoznajemy specyfikę „kobiecych” momentów przełomowych w formowaniu się tożsamości artystycznej kobiet, czy takie sytuacje w ogóle istnieją, wobec czego artystki się określają, jak życie prywatne przeplata się z zawodowym i jakie ma to znaczenie dla „robienia sztuki”. Interesujące poznawczo jest również określenie przez artystki istotnych dla nich samych kategorii dyskursu publicznego, estetycznego czy artystycznego, oddziałujących na ich życie. W ramach badania przyjrzymy się też artystycznym narracjom pod względem ich budowy: jak są wytwarzane, czy te historie są budowane linearnie, w jaki sposób podkreśla się momenty sprawcze, jaką rolę w opisie autobiograficznym odgrywają metafory i metonimie. Inspirując się rozważaniami Kirsten Hastrup (K. Hastrup, Droga do antropologii, 2008), chcemy dowiedzieć się także, na ile kobiece opowieści są spójne, a w jakich sytuacjach tekst „się rwie”. I co więcej: jak kulturowe usytuowanie artystek wpływa zarówno na treść, jak i sposób budowania przez nie opowieści o swoim życiu i pracy (J. Okely, Konteksty upłciowionych tekstów. Przykłady antropologiczne z minionych dekad, 2014).