Kultury Afryki w świecie tradycji, przemian i znaczeń
Anna Nadolska-Styczyńska (red.)
Kultury Afryki w świecie tradycji, przemian i znaczeń
ISBN:978-83-231-2357-6, Toruń 2009, ss. 184
Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika
Seria: Toruńskie studia o sztuce orientu
Napisanie wstępu do niniejszego tomu okazało się rzeczą niełatwą. Pragnęłabym bowiem poruszyć tu całą listę problemów i uwag, które nasunęły mi się podczas kompletowania, a następnie opracowywania zebranych artykułów. Niestety szczupłość miejsca uniemożliwia mi ich pełne zaprezentowanie. Skupię się zatem na najważniejszych. Jeśli przyjrzymy się poprzednim rocznikom Toruńskich Studiów o Sztuce Orientu, łatwo się zorientujemy, że tom niniejszy jest pierwszym poświęconym całkowicie problematyce afrykańskiej. Jednocześnie jest on, tak jak wszystkie dotychczasowe, tomem interdyscyplinarnym, co w sposób zasadniczy określiło jego charakter i zakres tematyczny. Niezwykle szerokie rozumienie słowa „afrykanistyka” zwraca już od lat uwagę badaczy zajmujących się kulturami tego kontynentu. Znalazło to swój wyraz w dyskusji, jaka toczyła się na łamach czasopisma „Afryka” – wydawanego przez Polskie Towarzystwo Afrykanistyczne. Kultury Afryki i historia kontynentu okazują się od lat płaszczyzną porozumienia dla bardzo rozmaitych dyscyplin naukowych. Mając zatem na uwadze, że niniejszy tom trafi przede wszystkich do rąk historyków sztuki, którzy nie zajmowali się wcześniej problematyką afrykańską, uznałam za zasadne zasygnalizowanie pewnych prawidłowości charakterystycznych dla historii polskiego poznawania Afryki i jej kultur w nadziei, że pozwoli to na pełniejsze zrozumienie specyfiki niniejszej publikacji. Większość dostępnych opracowań dotyczących historii polskiego poznania i opisów kultur świata, w tym także Afryki, ujmuje to zagadnienie bardzo szeroko, traktując o wszelkich badaniach i opisach kultur czynionych przez Polaków, bez względu na rodzaj reprezentowanej przez badacza dyscypliny. Znajdziemy w tych publikacjach sylwetki podróżników i badaczy różnych specjalności, od literatów i dziennikarzy poczynając, na lekarzach, przyrodnikach i geografach kończąc. Oczywiście znaczące miejsce w tych opracowaniach zajmują badacze różnych aspektów kultury: historycy, etnografowie, socjolodzy, religioznawcy, językoznawcy itd. Jak można oczekiwać, to szerokie ujęcie tematyczne opracowań ogranicza ilość informacji w nich zawartych do danych absolutnie podstawowych.