Instytut Języka Polskiego

ul. Fosa Staromiejska 3, 87-100 Toruń
tel. (0-56) 611-37-80
tel./fax: (0-56) 611-37-81
e-mail: ijp@umk.pl

Specjalizacje językoznawcze – studia drugiego stopnia

Dla studentów stacjonarnych studiów drugiego stopnia filologii polskiej:

(a) w zakresie dziennikarstwa
(b) w zakresie językoznawstwa stosowanego
(c) w zakresie juryslingwistyki
(d) w zakresie logopedii ogólnej
(e) akademicka

Specjalizacja dziennikarska przygotowuje do pracy w środkach masowego przekazu. W programie studiów znajdują się przedmioty obejmujące niezbędną wiedzę o środkach masowego komunikowania i dziedzinie komunikacji społecznej. Prowadzone są zajęcia praktyczne przygotowujące do zawodu dziennikarza, redaktora, specjalisty w zakresie reklamy i promocji, specjalisty do spraw stosunków publicznych czy specjalisty w dziedzinie badań nad mediami i komunikacją społeczną. W programie studiów znajdują się takie przedmioty, jak: prawo prasowe i autorskie, gatunki dziennikarskie, adiustacja tekstów, ale również retoryka i erystyka, pragmatyka językowa, etyka i estetyka wypowiedzi. W ramach tego profilu kształcenia prowadzone są warsztaty prasowe, radiowe i telewizyjne, realizowane przez osoby z ogromnym stażem dziennikarskim.

Specjalizacja w zakresie językoznawstwa stosowanego ma na celu przede wszystkim pokazanie możliwości wyboru kierunków dalszego kształcenia zawodowego przyszłych absolwentów polonistyki. Specjalizacja ta ma służyć m. in. prezentacji zawodów wymagających posługiwania się językiem polskim dla celów reklamowo-propagandowych, zawodu logopedy, a także zawodu redaktora wydawnictw słownikowo-encyklopedycznych.

Specjalizacja juryslingwistyczna wiąże wiedzę językoznawczą z naukami o prawie. Ma ona na celu zapoznanie z metodami wykorzystywania narzędzi lingwistycznych do działań wspomagających pracę organów ścigania. W tym zakresie w toku studiów prezentuje się procedury służące identyfikacji nadawców tekstów spornych, wykrywaniu niejawnych informacji przedmiotowych czy autentyczności tekstów dowodowych. Studenci poznają ponadto metody wykrywania plagiatów oraz zasady redakcji tekstów prawnych. Ponadto zostaną wprowadzeni w problematykę języka prawnego w komunikowaniu masowym.

Specjalizacja w zakresie logopedii medialnej prowadzi do nabycia umiejętności pracy edukacyjnej z dziećmi i młodzieżą z zaburzeniami rozwoju mowy. Absolwenci tej specjalizacji mają możliwość podjęcia pracy w różnych placówkach, zarówno oświaty, jak i służby zdrowia. Mogą także podjąć pracę naukową w niezwykle bogatej i ciekawej dziedzinie wiedzy, jaką jest logopedia.

Specjalizacja akademicka skierowana jest do osób zainteresowanych głównie pracą badawczą. Ma ona zasadniczo charakter teoretyczny i prócz zajęć wspólnych dla wszystkich słuchaczy – najnowsze tendencje w badaniach literaturoznawczych, semiotyka języka naturalnego – zakłada swobodę kształtowania programu studiów poprzez wybór przedmiotów zgodnych z zainteresowaniami studenta. Realizacja tej specjalizacji odbywa się pod opieką promotora pracy magisterskiej.

W ramach studiów drugiego stopnia student obowiązkowo dokonuje wyboru jednej specjalizacji spośród ośmiu proponowanych łącznie przez Instytut Języka Polskiego oraz Instytut Literatury Polskiej. Wybór drugiej specjalizacji ma charakter fakultatywny i student może na jej realizację przeznaczyć dodatkowe punkty ECTS (ponad konieczne do ukończenia studiów 120).

Wybór specjalizacji językoznawczej nie pociąga za za sobą konieczności wybory seminarium językoznawczego.

Program specjalizacji w zakresie dziennikarstwa obejmuje: (a) 3 przedmioty o charakterze wykładowym; (b) 9 przedmiotów konwersatoryjnych i laboratoryjnych oraz (c) 3 przedmioty warsztatowe, tj. łącznie 330 godzin. Dodatkowo każdy student wybierający specjalizację dziennikarską winien zrealizować 30 godzin wykładów monograficznych o tematyce językoznawczej.
Program specjalizacji w zakresie językoznawstwa stosowanego obejmuje: 11 przedmiotów o charakterze konwersatoryjnych i laboratoryjnych, tj. łącznie 330 godzin. Dodatkowo każdy student wybierający specjalizację w zakresie językoznawstwa stosowanego winien zrealizować 30 godzin wykładów monograficznych o tematyce językoznawczej.
Program specjalizacji w zakresie juryslingwistyki obejmuje: (a) 5 przedmiotów o charakterze wykładowym oraz (b) 9 przedmiotów konwersatoryjnych i laboratoryjnych. Dodatkowo każdy student wybierający specjalizację juryslingwistyczną winien zrealizować 30 godzin wykładów monograficznych o tematyce językoznawczej.
Program specjalizacji w zakresie logopedii medialnej obejmuje: (a) 11 przedmiotów konwersatoryjnych i laboratoryjnych. Dodatkowo każdy student wybierający specjalizację logopedyczną winien zrealizować 30 godzin wykładów monograficznych o tematyce językoznawczej.
Program specjalizacji akademickiej obejmuje: (a) 5 przedmiotów konwersatoryjnych i laboratoryjnych wspólnych dla wszystkich studentów oraz (b) 7 przedmiotów opartych na wyborze studenta skonsultowanym z promotorem pracy magisterskiej, z czego 3 o charakterze metodologicznym.

Każdy student filologii polskiej, a także innego kierunku filologicznego, ma prawo wyboru zajęć z dowolnego przedmiotu (jednego lub większej liczby) należącego do programu specjalizacji i ich zaliczenia jako zajęć uzupełniających.

Specjalizacja w zakresie dziennikarstwa

Współczesne media w Polsce i na świecie
Prawo prasowe i autorskie
Komunikowanie masowe
Pragmatyka językowa
Adiustacja tekstów
Współczesne systemy społeczno-polityczne
Ortofonia polska
Etyka i estetyka wypowiedzi
Retoryka i erystyka
Podstawowe zastosowania komp. w jęz.
Socjolingwistyka
Gatunki dziennikarskie
Warsztat dziennikarza prasowego
Warsztat dziennikarza radiowego
Warsztat dziennikarza telewizyjnego

Specjalizacja w zakresie językoznawstwa stosowanego

Podstawowe zastosowania komp. w jęz.
Pragmatyka językowa
Wstęp do logiki lingwistycznej
Rozwój sprawności językowej dziecka
Wstęp do translatoryki
Dialektologia polska
Ortofonia polska
Etyka i estetyka wypowiedzi
Socjolingwistyka
Gramatyka konfrontatywna
Redagowanie artykułów słownikowych

Specjalizacja w zakresie juryslingwistyki

Wprowadzenie do wiedzy o prawie
Wstęp do kryminalistyki
Wykładnia tekstów prawnych
Media i przestępczość
Kształtowanie się terminologii
Socjolingwistyka
Wstęp do logiki lingwistycznej
Wprowadzenie do juryslingwistyki
Dialektologia polska
Gatunki wypowiedzi prawnych i administr.
Redagowanie i korekta tekstów prawnych
Juryslingwistyka informatyczna
Słowniki w juryslingwistyce
Analiza tekstu spornego

Specjalizacja w zakresie logopedii ogólnej

Podstawy komunikacji interpersonalnej
Dyslalia obwodowa
Diagnoza, profilaktyka i terapia logopedyczna
Zaburzenia rozwoju mowy u dzieci „O”
Neurologopedia
Psychiatria i neurologia
Ortofonia polska
Etyka i estetyka wypowiedzi
Surdo i tyflologopedia
Neuropsychologia
Techniki mówienia

Specjalizacja akademicka

Najnowsze tendencje w badaniach literaturoznawczych
Semiotyka języka naturalnego
Kierunki współczesnej lingwistyki
Przedmiot z zakresu metodologii badań humanistycznych (filozoficznych lub socjologicznych)
Przedmiot do wyboru zgodnie z profilem zainteresowań badawczych
Nowe media w pracy i warsztacie filologa
Językoznawstwo porównawcze
Przedmiot z zakresu metodologii badań historycznych
Przedmiot do wyboru zgodnie z profilem zainteresowań badawczych
Przedmiot do wyboru zgodnie z profilem zainteresowań badawczych
Przedmiot do wyboru zgodnie z profilem zainteresowań badawczych
Przedmiot do wyboru zgodnie z profilem zainteresowań badawczych

Informacje o przedmiotach

Adiustacja tekstów: Treści kształcenia – Program zajęć wychodzi od zwięzłego przedstawienia aspektów pracy osoby przeprowadzającej korektę tekstu, aby w sposób szczegółowy charakteryzować poszczególne etapy tego procesu. Proponuje się tym samym studentom podjęcie rozważań w zakresie kilku bloków problemowych: 1) Wybrane problemy korekty ortograficzno-interpunkcyjnej; zakres stosowania pionowych znaków interpunkcyjnych; pisownia łączna i rozłączna – problem dywizu; kłopotliwe znaki interpunkcyjne: nawias jego typy i zakres stosowania; zbiegi znaków interpunkcyjnych; sygnały delimitacyjne. 2) System komunikacyjny adiustatora; spotykane zestawy znaków korekty; problem rozstrzygnięć Polskiego Komitetu Normalizacyjnego a praktyka wydawnicza; sposób nanoszenia poprawek w tekstach publikacji; zasady przeprowadzania korekty autorskiej i wydawniczej. 3) Czynności adiustacyjne związane z techniczno-redakcyjną stroną tekstu; cechy składu wpływające na estetykę publikacji i sposoby operowania nimi; czcionka i jej wpływ na subiektywny odbiór tekstu; łączenie krojów pisma; podstawowe błędy składu; spisy bibliograficzne i indeksy; cechy typograficzne dokumentów różnych typów.
Efekty kształcenia – Student: 1. potrafi sprawnie posługiwać się znakami adiustacyjnymi; 2. rozpoznaje błędy o charakterze językowym i redakcyjno-technicznym; 3. umie skonstruować dokument poprawny pod względem językowym i typograficznym; 4. przeprowadza pełną korektę typograficzno-językową.
Analiza tekstu spornego: Treści kształcenia – Wyznaczniki ukrywania informacji. Sposoby identyfikacji przedmiotu odniesienia na podstawie warstwy językowej. Problem manipulacji. Leksykalne i gramatyczne środki ukrywania informacji. Procedury analizy tekstu spornego. Stylistyczna warstwa tekstu a identyfikacja nadawcy komunikatu oraz jego intencji. Poziomy języka a wyznaczniki ułatwiające identyfikację nadawcy lub przedmiotu opisu. Gatunek wypowiedzi (np. reportaż, felieton, satyra) a granice swobody wypowiedzi; stosowność środków wyrazu.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje – Student po ukończeniu zajęć zna procedury analizy tekstów spornych; charakteryzuje językowe wyznaczniki ukrywania informacji; zna techniki manipulacji za pomocą środków językowych.
Diagnoza, profilaktyka i terapia logopedyczna: Treści i efekty kształcenia – Nazywanie i klasyfikowanie technik diagnostycznych; diagnozowanie podstawowych zaburzeń mowy; określanie metod profilaktyki logopedycznej; stosowanie podstawowych metod terapeutycznych; ocenianie skuteczności profilaktyki i terapii logopedycznej.
Dialektologia polska: Treści kształcenia – Powstanie polskiej dialektologii – główny ośrodek badawczy, nazwiska dialektologów, metody badawcze, podstawowe pojęcia, podziały polskich dialektów, ich stan współczesny; zagadnienia fonetyczne: typy udźwięcznień międzywyrazowych, mazurzenie i zjawiska pokrewne, asynchroniczna realizacja palatalnych spółgłosek wargowych, spółgłoski tylnojęzykowe i ich miękkie odpowiedniki, zmiany w grupach spółgłoskowych, samogłoski i-y, archaizm podhalański, samogłoski ścieśnione, różna w stosunku do ogólnopolskiej eksploatacja samogłosek jasnych, traktowanie w gwarach nosówek i różne realizacje rezonansu nosowego; wskazywanie i wyjaśnianie w tekstach realizacji wybranych cech fonetycznych.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje – Utrwalenie wiadomości na temat podziałów polskich dialektów, poznanie fonetycznych i fleksyjnych cech charakteryzujących gwary polskie, zdobycie umiejętności poprawnego słuchania, zapisywania oraz czytania polskich tekstów gwarowych i wskazanie cech fonetycznych oraz fleksyjnych właściwych dla danego dialektu.
Dyslalia obwodowa: Treści i efekty kształcenia – Po ukończeniu przedmiotu student: rozróżnia wady wymowy mogące wystąpić w czasie rozwoju mowy, opisuje objawy charakterystyczne dla danej wady wymowy, definiuje podstawowe pojęcia z zakresu diagnozy i terapii wad wymowy, rozpoznaje daną wadę wymowy i klasyfikuje ją do właściwej grupy, samodzielnie planuje etapy procesu terapeutycznego właściwe danej wadzie wymowy.
Etyka i estetyka wypowiedzi: Treści kształcenia – Etyka i estetyka wypowiedzi a kultura języka. Wartościowanie w języku; perswazyjne i ekspresywne akty mowy. Naruszanie etyki wypowiedzi. Perswazja a manipulacja językowa. Nowomowa jako przykład manipulacji językowej. Funkcje i właściwości nowomowy, typowe środki i zabiegi językowe. Wulgaryzacja języka. Funkcje językowe wulgaryzmów. Wulgaryzmy w mediach. Stosowność stylu a estetyka wypowiedzi. Ekspansja potoczności w oficjalnych kontaktach językowych. Potocyzmy w mediach. Kompozycja wypowiedzi językowej. Łączenie jednostek kompozycyjnych tekstu w oparciu o kryteria logiczne. Spójność wypowiedzi językowej. Typy spójności. Wykładniki formalne spójności strukturalnej: powtórzenia i nawiązania leksykalne, zaimki anaforyczne i deiktyczne, podmiot domyślny. Elementy spójności semantycznej tekstu: jedność tematyczna, operatory międzyzdaniowe, skonwencjonalizowane opozycje relacji semantycznych. Estetyka wypowiedzi ustnej: tempo i dynamika mówienia, intonacja, barwa głosu jako środek ekspresji, poprawne akcentowanie. Estetyka tekstu pisanego: kształt graficzno-formalny tekstu.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje – Zapoznanie studentów z zasadami etycznej komunikacji, z przykładami naruszania etyki wypowiedzi oraz z elementami decydującymi o walorach estetycznych tekstów mówionych i pisanych. Wyrobienie umiejętności tworzenia i rozpoznawania tekstów zgodnych z zasadami etycznymi i estetycznymi.
Gatunki dziennikarskie: Treści kształcenia – Komunikat w procesie komunikowania. Prasowość a litarackość. Gatunki dziennikarskie, informacyjne i publicystyczne, ( wzmianka, notatka, zapowiedź, informacja, relacja, komentarz, recenzja, artykuł, wywiad, felieton, reportaż, esej), ich odmiany i pododmiany (prasowe, radiowe, telewizyjne, internetowe) oraz wyznaczniki formalne. Wypowiedź jako podstawowa forma przekazu medialnego. Informacja i jej kształt (obiektywność w przekazie informacyjnym). Specyfika gatunków radiowych i telewizyjnych na tle gatunków prasowych. Formy wypowiedzi w publicystyce. Specyfika wywiadu. Tekst internetowy. Praktyczne realizacje poszczególnych gatunków. Poprawność językowa w ramach kształtowania warsztatu dziennikarza.
Efekty kształcenia – Student zna typologię gatunków dziennikarskich (definicje, odmiany gatunkowe, wyznaczniki struktury) oraz konkretyzację na przykładzie wybranych, zróżnicowanych tekstów. Potrafi analizować formy prasowe, radiowe, telewizyjne, on-line. Potrafi tworzyć różne formy wypowiedzi w wariancie kanonicznym i wariantach alternacyjnych.
Gatunki wypowiedzi prawnych i administracyjnych: Treści kształcenia – Proces komunikowania. Gatunki prawne (konstytucja, ustawa, rozporządzenie), administracyjne (decyzja, postanowienie, ugoda,wniosek), cywilnoprawne (umowa, testament, pełnomocnictwo) i sądowe (pozew, akt oskarżenia, wyrok), ich odmiany i pododmiany oraz wyznaczniki formalne. Informacja i jej kształt (obiektywność w przekazie informacyjnym). Specyfika gatunków prawnych i administracyjnych. Formy wypowiedzi w języku prawa. Praktyczne realizacje poszczególnych gatunków. Poprawność językowa w ramach kształtowania języka prawa.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje – Student zna typologię gatunków prawnych i administracyjnych (definicje, odmiany gatunkowe, wyznaczniki struktury) oraz konkretyzację na przykładzie wybranych, zróżnicowanych tekstów. Potrafi tworzyć różne formy wypowiedzi w wariancie kanonicznym i wariantach alternacyjnych.
Gramatyka konfrontatywna: Treści kształcenia – Porównanie języków – historia, źródła; Gramatyka porównawcza, typologiczna, konfrontatywna, kontrastywna – różnice podstawowych założeń, celów opisu i metod analizy i interpretacji; Podstawowe założenia gramatyki konfrontatywnej: punkt wyjścia analizy i opisu; niezależność opisu formy i treści; opis taksonomiczny czy opis funkcjonalny; język przedmiotowy, metajęzyk, język-pośrednik; Wymagania wobec języka-pośrednika: dobór jednostek semantycznych; określanie obiektów opisu w językach przedmiotowych; procedury badawcze. Problem uniwersaliów w językach naturalnych. Przegląd pewnych propozycji budowy języka-pośrednika; Teorie lingwistyczne nadające się na podstawę do zbudowania języka-pośrednika.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje – Zdobycie wiedzy na temat podstawowych metod porównywania języków ze szczególnym uwzględnieniem konfrontacji językowej, jej istoty, celów, zastosowań i metodologii.
Juryslingwistyka informatyczna: Treści kształcenia – Programy komputerowe automatyzujące proces przeszukiwania korpusów tekstowych pod kątem występujących w nich słów lub fraz. Korzystanie z internetowych korpusów tekstów współczesnej polszczyzny. Korpusy tekstów w procesie rozwiązywania problemów prawnych. Programy służące do ustalania autorstwa tekstu. IT w wykrywaniu plagiatów. Tłumaczenie maszynowe. Pamięci tłumaczeniowe
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje – Zadaniem prowadzonych zajęć jest zapoznanie studentów z programami komputerowymi wspomagającymi pracę językoznawcy. Student po ukończeniu zajęć zna i potrafi posługiwać się programami do wykrywania plagiatów; korzysta z korpusów tekstów oraz wykorzystuje komputer w pracach identyfikacyjnych.
Kształtowanie się terminologii: Treści kształcenia – Pojęcie “terminu”. Definicja i definiowanie. Ewoluowanie terminologii. Rola terminów w ujednoznacznianiu przekazu. Funkcje terminologii prawniczej. Problem uwarunkowań kulturowych w tłumaczeniu terminologii. Nazewnictwo jednostek administracyjnych. Terminologia jako zbiór terminów i jako dyscyplina naukowa
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje – Po ukończeniu zajęć student potrafi konstruować definicje pojęć; charakteryzuje procesy ewolucyjne terminologii; rozumie rolę terminów w procedurach odwieloznaczniania.
Komunikowanie masowe: Treści kształcenia – Poszczególne wykłady poświęcone są następującym zagadnieniom: 1. Wprowadzenie do problematyki komunikowania masowego; 2. Historia mediów masowych; 3. Pojęcia i modele komunikowania masowego; 4. Funkcjonowanie mediów masowych; 5. Komunikacja publiczna i masowa za pośrednictwem Internetu; 6. Grzeczność w komunikacji publicznej i masowej; 7. Perspektywy rozwoju komunikowania masowego.
Efekty kształcenia – Student po zakończeniu kursu: 1. zna historię środków masowego komunikowania; 2. zna wybrane modele przebiegu procesu komunikowania; 3. rozumie specyfikę działania instytucji medialnych; 4. potrafi stosować reguły polskiej grzeczności językowej w komunikowaniu publicznym i masowym.
Media i przestępczość: Treści kształcenia – Przestępczość w mediach (przeinformowanie a niedoinformowanie). Konstruowanie wiadomości kryminalnych. Media a agresja i geneza przestępczości. Media a postawy wobec przestępstw. Media a postawy wobec prawa. Cechy podkultury więziennej. Przestępczość a kanał komunikacji medialnej. Etyka w mediach. Media i polityka. Problem ochrony prywatności i “dobrego imienia”.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje – Student po ukończeniu zajęć potrafi charakteryzować rolę mediów w informowaniu o przestępczości. Interpretuje problem naruszenia prywatności w przekazie medialnym. Potrafi przygotować tekst komunikatu medialnego zgodnego z zasadami prawa.
Neurologopedia: Treści i efekty kształcenia – Po zakończeniu przedmiotu student: 1. Definiuje pojęcie mowy i języka; 2. Wyjaśnia neurobiologiczne uwarunkowania rozwoju języka; 3. Wylicza metody stosowane w badaniach neurofizjologicznych podstaw języka; 4. Definiuje i klasyfikuje poszczególne typy afazji; 5. Opisuje metody diagnozowania chorych z afazją; 6. Opisuje metody rahabilitacji chorych z afazją.
NLP (programowanie neurolingwistyczne): Treści i efekty kształcenia – Po ukończeniu zajęć student/ka: 1. zna i rozumie podstawowe założenia NLP; 2. zna i rozumie pojęcie: mapa świata i jej konsekwencje; 3. zna i rozpoznaje preferencje sensoryczne innych ludzi i potrafi dostrajać swój styl komunikacji do preferencji odbiorcy; 4. zna metody uzyskiwania dostępu do własnych zasobów, stosuje je wobec siebie i innych (kotwiczenie).
Ortofonia polska: Treści kształcenia – Budowa i działanie narządu głosu. Oddychanie w procesie mówienia (postawa, regulacja oddechu). Podstawy prawidłowej emisji głosu. Artykulacja. Zasady poprawnej wymowy, samogłoski ustne i nosowe, redukcja samogłosek, przyimki i przedrostki przed samogłoskami, spółgłoska w wygłosie – samogłoska w nagłosie, spółgłoski, spółgłoski podwojone, grupy spółgłoskowe, zbitki międzywyrazowe. Akcent wyrazowy (jednostki rodzime i obce, wyrazy niesamodzielne akcentowo). Akcent logiczny w zdaniu.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje – Przypomnienie budowy aparatu mowy i zasad prawidłowej artykulacji głosek polskich. Zapoznanie studentów z zasadami ortofonii. Praca nad doskonaleniem wymowy: wypracowanie umiejętności diagnozowania błędów, doskonalenie wyrazistości wymowy, dykcji oraz prawidłowego oddychania.
Podstawowe zastosowania komputerów w językoznawstwie: Treści kształcenia – a) Edytory tekstu – Zagadnienia związane z edycją tekstu: posługiwanie się tabulatorami; tworzenie list numerowanych i wypunktowanych; tworzenie tabel oraz zasady pracy z dokumentami złożonymi. LaTeX (program do składu dokumentów): przygotowywanie dokumentów prostych i rozbudowanych; posługiwanie się znakami niestandardowymi; praca z szablonami i modyfikacja wyglądu dokumentów; b) Relacyjne bazy danych. Posługiwanie się rozbudowanymi bazami danych oraz zasady ich tworzenia (konstruowanie tabel, przygotowywanie kwerend i formularzy). c) Korpusy tekstów – Programy komputerowe automatyzujące proces przeszukiwania korpusów tekstowych pod kontem występujących w nich słów lub fraz. Korzystanie z internetowych korpusów tekstów współczesnej polszczyzny. d) Słowniki elektroniczne – Zasady korzystania z elektronicznych wersji słowników jednojęzycznych. e) Analizatory gramatyczne – Zapoznanie się z możliwościami elektronicznych analizatorów morfologicznych i składniowych.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje – Zadaniem prowadzonych zajęć jest zapoznanie studentów w programami komputerowymi wspomagającymi pracę językoznawcy. Omawia się zagadnienia związane z zasadami składania tekstów i wskazuje się na istotne wymogi techniczne im stawiane. Uczestnik nabywa umiejętności tworzenia znormalizowanych edycyjnie tekstów, funkcjonalnych baz danych, wykorzystywania korpusów tekstów i analizatorów gramatycznych.
Podstawy komunikacji interpersonalnej: Treści i efekty kształcenia – Student po zakończeniu kursu: 1. zna historię środków masowego komunikowania; 2. zna wybrane modele przebiegu procesu komunikowania; 3. rozumie specyfikę działania instytucji medialnych; 4. potrafi stosować reguły polskiej grzeczności językowej w komunikowaniu publicznym i masowym.
Podstawy wymowy scenicznej: Treści i efekty kształcenia – Po ukończeniu zajęć student/ka: 1. zna podstawową terminologię związaną z kulturą żywego słowa, jak również potrafi się nią posługiwać; 2. posiada elementarne umiejętności analizy i głosowej interpretacji dzieł literackich; 3. potrafi samodzielnie dokonać oceny wartości artystycznej i poznawczej interpretowanego głosowo dzieła literackiego i podać argumenty przemawiające za swoją oceną; 4. potrafi pracować w zespole pełniąc różne role; umie przyjmować i wyznaczać zadania, ma elementarne umiejętności organizacyjne pozwalające na realizację celów związanych z planowaniem własnej pracy; 5. jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w grupach, organizacjach i instytucjach kultury i w mediach.
Podstawy wystąpień publicznych: Treści i efekty kształcenia – Student: używa miękkiego nastawienia głosu; posługuje się właściwą dla siebie średnicą głosu; mówi w sposób ciekawy i urozmaicony poprzez umiejętne stosowanie prozodii językowych; nawiązuje i podtrzymuje kontakt wzrokowy ze słuchaczami oraz używa adekwatnej mowy ciała celem wzmocnienia skuteczności przekazu.
Psychiatria i neurologia: Treści i efekty kształcenia – Student rozumie neurologiczne aspekty zaburzenia, wskazuje i ocenia kompleksowość problemu neurologicznego i jego dynamikę, definiuje zasady prawidłowego rozwoju, omawia je i potrafi rozpoznać.
Pragmatyka językowa: Treści kształcenia – W czasie zajęć studenci poznają podstawowe pojęcia pragmatyki językowej, a w szczególności samo pojęcie pragmatyki językowej, pojęcie aktu mowy, presupozycji, illokucji, implikatury konwersacyjnej. Zaznajamiają się z różnymi teoriami na temat zależności między semantyką a pragmatyką. Poznają klasyfikacje aktów mowy, a także dowiadują się, jaka jest zależność między zróżnicowaniem językowym aktów mowy a kulturą danego społeczeństwa. Wprowadza się także opozycję bezpośrednich i pośrednich aktów mowy. Przedmiotem zajęć są także presupozycje (rozróżnienie presupozycji semantycznych i pragmatycznych) oraz implikatura konwersacyjna (ich rodzaje). Osobne zajęcia poświęcone są ogólnym i szczegółowym regułom organizacji struktury konwersacyjnej. Blok zajęć praktycznych dotyczy perswazyjnej funkcji języka. Przedmiotem szczegółowych analiz są teksty nowomowy, współczesnej polityki, reklamy i kazań.
Efekty kształcenia – Po zaliczeniu zajęć studenci potrafią właściwie używać terminów używanych w pragmatyce językowej. Samodzielnie analizują najważniejsze typy aktów mowy. Posiadają umiejętność kodowania i dekodowania informacji na poziomie presupozycji i implikatury. Potrafią rozróżniać bezpośrednie i pośrednie akty mowy. Potrafią wskazać na językowe i pozajęzykowe wykładniki organizujące strukturę konwersacji. Znają także zasady tworzenia tekstów o funkcji perswazyjnej.
Prawo prasowe i autorskie: Treści kształcenia – W ramach zajęć Studenci poznają podstawowe zasady funkcjonowania prasy, praw i obowiązków dziennikarza, w tym takie zagadnienia, jak autoryzacja, tajemnica dziennikarska, sprostowanie i odpowiedź, odpowiedzialność prasy za naruszenie dóbr osobistych itp. Ponadto Studenci poznają podstawowe zasady ochrony przejawów działalności intelektualnej w prawie autorskim; na zajęciach omawiane są takie pojęcia, jak utwór, podmioty praw autorskich, prawa autorskie osobiste i majątkowe, dozwolony użytek chronionych utworów, umowy w zakresie prawa autorskiego oraz odpowiedzialność za naruszenia praw autorskich.
Efekty kształcenia – Student będzie znał podstawowe pojęcia zarówno z zakresu prawa prasowego, jak i prawa autorskiego; będzie potrafił nazwać i wyjaśnić znaczenie np. podstawowych praw i obowiązków dziennikarza, a także np. pojęcia z zakresu prawa autorskiego.
Redagowanie artykułów słownikowych: Treści kształcenia – Słowniki językowe a słowniki encyklopedyczne. Typologia słowników językowych. Makro- i mikrostruktura słownika. Budowa artykułu hasłowego. Rodzaje definicji, błędy w definiowaniu. Korpusy i leksykografia korpusowa. Gramatyka w słownikach ogólnych i specjalistycznych. Słowniki fleksyjne, składniowe, słowotwórcze. Informacja semantyczna (synchroniczna i diachroniczna) w słownikach ogólnych i specjalistycznych (synonimów, antonimów, etymologicznych). Metajęzyk semantyczny Anny Wierzbickiej, podstawowe założenia teorii NSM. Informacja pragmatyczna w słownikach ogólnych i w słownikach odmian językowych. Kwalifikatory. Związki frazeologiczne w słownikach ogólnych i specjalistycznych.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje – Zaznajomienie studentów z podstawowymi pojęciami leksykografii: makro- i mikrostruktura słownika, artykuł hasłowy, wyraz hasłowy, hasłowanie; przypomnienie wiadomości dotyczących definicji i definiowania; kształtowanie umiejętności krytycznej analizy różnych typów haseł w słownikach ogólnych oraz analizy porównawczej artykułów hasłowych w różnych typach słowników (słownik ogólny – słownik synonimów – słownik wulgaryzmów – słowniki odmian językowych – słownik etymologiczny – słownik poprawnej polszczyzny); kształtowanie umiejętności samodzielnego tworzenia artykułów słownikowych.
Redagowanie i korekta tekstów prawnych: Treści kształcenia – Rodzaje definicji, błędy w definiowaniu. Korpusy i leksykografia korpusowa. Języka prawa na tle innych subkodów językowych. Prezyzja komunikowania a problem wieloznaczności. Zasady konstruowania różnych typów tekstów prawnych. Stosowanie terminologii prawniczej. Pisanie pism sądowych z zakresu prawa: cywilnego, administracyjnego, pracy, karnego, wykroczeń. Składnia zdań wyrażających normy. Struktura wewnętrzną tekstów prawnych, powiązania wewnętrzne i zewnętrzne tekstó1)w. Wpływ wybranych zagadnień z zakresu poprawności językowej na interpretację tekstów, prawne konsekwencje błędów językowych (wielka/ mała litera, znaki interpunkcyjne, imiesłowy, konstrukcje podrzędne, odniesienie zaimków, wieloznaczność składniowa i semantyczna).
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje – Student identyfikuje w tekstach prawnych poszczególne ich elementy kompozycyjne, wyszukuje terminy prawnicze i ocenia sposób ich użycia. Analizuje różne typy tekstów prawnych i administracyjnych pod kątem ich językowej poprawności oraz spójności. Przeprowadza korektę tekstów prawniczych.
Retoryka i erystyka: Treści kształcenia – Przepastna materia, jaką jest teoria i praktyka retoryczna, zostanie ograniczona do jedynie punktowego wskazania tego, co może okazać się przydatne dziennikarzowi jako temu, kto przekonuje medialne audytorium.
Efekty kształcenia – 1. student powinien kompetentnie przekonywać i świadomie być przekonywanym – taki efekt uczenia wymaga; 2. poznania (przynajmniej w pewnym zakresie) teorii retorycznej, jak też wielorako bogatej praktyki; 3. zachowania również emocjonalnego dystansu wobec argumentów i kontrargumentów; 4. Zarazem student powinien być świadomy tego, jak wielorakie elementy kształtują perswazję i jak skryte bywa ich oddziaływanie.
Rozwój sprawności językowej dziecka: Treści kształcenia – Biologiczne i społeczne podstawy rozwoju mowy: filogeneza języka; język ludzki a “język zwierząt”; biologiczne podstawy języka; społeczne podstawy języka. Etapy przyswajania mowy w ontogenezie: sposoby badania rozwoju języka dziecka; fazy rozwoju języka; prawidłowości rozwoju języka w aspekcie porównawczym; czynniki wpływające na prawidłowy rozwój mowy; u źródeł rozwoju mowy dziecka. Nabywanie poszczególnych składników systemu językowego: nabywanie elementów systemu fonologicznego przez dziecko – kształtowanie się słuchu fonemowego i fonetycznego oraz świadomości fonologicznej w ontogenezie; rozwój zasobu i treści słownictwa dzieci; rozwój składni wypowiedzi dziecięcych; rozwój fleksyjny systemu języka dziecka; rozwój aspektu pragmatycznego wiedzy językowej. Zaburzenia rozwojowe. Wybrane teorie wyjaśniające sposoby opanowywania i władania językiem.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje – Przedstawienie teorii wyjaśniających pochodzenie języka; filogenezę języka; zapoznanie z poglądami na temat przyswajania mowy przez dziecko; ontogeneza języka; zapoznanie z prawidłowym rozwojem językowym dziecka na tle całościowego; rozwoju dziecka, warunków społeczno-wychowawczych i oddziaływań; pedagogicznych; omówienie zaburzeń w nabywaniu systemu językowego przez dziecko; wpływ w/w zaburzeń na sukcesy szkolne dziecka – sposób pracy nauczyciela polonisty z w/w dziećmi.
Słowniki w juryslingwistyce: Treści kształcenia – Słowniki językowe a słowniki encyklopedyczne. Rodzaje definicji, błędy w definiowaniu. Definicje wyrażeń języka naturalnego a definicje terminów prawnych. Typy definicji w nauce: definicje sprawozdawcze, projektujące i regulujące. Problem wyrażeń nieostrych, tzw. definicje legalne w tekstach prawnych, ustalanie nowego znaczenia wyrażenia. Wykorzystanie słowników ogólnych do tworzenia definicji w prawie i do interpretacji tekstów prawnych.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje – Zaznajomienie studentów z podstawowymi problemami związanymi ze znaczeniem terminów prawnych i odpowiadających im pojęć języka naturalnego; przypomnienie wiadomości dotyczących definicji i definiowania; kształtowanie umiejętności wykorzystywania definicji słownikowych do rozwiązywania problemów prawnych.
Socjolingwistyka: Treści kształcenia – Problemy terminologiczne – socjolingwistyka a socjologia języka. Socjolingwistyka jako dział językoznawstwa zewnętrznego. Przedmiot socjolingwistyki, działy socjolingwistyki (socjolingwistyka opisowa i socjolingwistyka dynamiczna). Metodologia badań socjolingwistycznych. Pojęcie socjolingwistycznej kompetencji komunikacyjnej. Kryteria podziału współczesnego języka polskiego. Pojęcie socjolektu. Środowiskowe i zawodowe zróżnicowanie języka polskiego. Klasyfikacje socjolektów. Pojęcie slangu młodzieżowego. Hipoteza Sapira-Whorfa. Asymetria rodzajowo-płciowa w języku.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje – Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami socjolingwistyki; Kształtowanie zdolności rozróżniania i analizy różnych socjolektów; Kształtowanie zdolności rozróżnienie kompetencji socjolingwistycznej od kompetencji czysto językowej; Zapoznanie z hipotezą Sapira-Whorfa; Zapoznanie z różnymi poglądami na temat tzw. lingwistyki płci; kształtowanie zdolności krytycznej analizy tekstów pod kątem ewentualnej asymetrii rodzajowo-płciowej.
Techniki mówienia: Treści i efekty kształcenia – Student rozumie podstawowe pojęcia z zakresu emisji, objaśnia, na czym polega poprawna emisja, jak dbać o higienę głosu, stosuje poznane zasady w praktyce, wykonuje poprawnie ćwiczenia, wyjaśnia, jaki jest cel poszczególnych ćwiczeń. Zna i stosuje w praktyce poznane techniki mówienia.
Warsztat dziennikarza prasowego: Treści kształcenia – Tematykę główną zajęć uzupełnia prezentowany na bieżąco krótki przegląd najbardziej interesujących wydarzeń na polskim, europejskim i światowym rynku prasowym poszerzający wiedzę na temat istotnych zjawisk zachodzących we współczesnych środkach masowego przekazu. Wiedza i umiejętności wyniesione z zajęć przygotowują studentów do pracy w redakcji prasowej, dają także kompetencje przydatne w instytucjach współpracujących z mediami (służby prasowe, agencje reklamowe, działy PR, instytucje kultury). Treść zajęć koncentruje się na aspektach praktycznych, studenci zapoznają się z prezentowaną tematyką poprzez zajęcia o charakterze warsztatowym: np. samodzielnie realizując zadania i analizując ich wyniki, pracując w podgrupach, rozpatrując charakterystyczne przykłady rozwiązań.
Efekty kształcenia – Dzięki uczestnictwu w zajęciach student: 1. orientuje się w prawnych uwarunkowaniach dziennikarstwa prasowego; 2. poznaje podstawowe modele i sposoby organizacji redakcji prasowych; 3. jest w stanie zdefiniować i opisać zadania oraz kompetencje przypisanych do poszczególnych funkcji w strukturze redakcyjnej; 4. rozróżnia podstawowe formy i gatunki wypowiedzi prasowej, potrafi się nimi posługiwać, zna ich funkcje, strukturę i reguły gatunkowe; 5. potrafi zaplanować, zebrać i opracować materiał do publikacji prasowej; 6. potrafi rozpoznać i zdefiniować najpopularniejsze formaty na rynku prasowy: m.in. tabloid, gazeta ogólnoinformacyjna/regionalna/lokalna, tygodnik opinii, gazeta bezpłatna, prasa specjalistyczna/branżowa, zna sposób tworzenia formatu prasowego i jego funkcje; 7. orientuje się w regułach dotyczących layout’u gazetowego, wie jakie są zależności między sposobem prezentacji materiału a warunkami layoutowymi; 8. potrafi wskazać na metody i cele podtrzymywania kontaktu z czytelnikiem; 9. ma orientację w podstawowych aspektach etycznych dziennikarstwa prasowego.
Warsztat dziennikarza radiowego: Treści kształcenia – Zajęcia mają na celu zapoznanie studentów z technikami wykorzystywanymi przez dziennikarzy radiowych w zakresie zbierania, przetwarzania, obrobki i emisji informacji prasowych. Polegaj one na pracy ze sprztem reporterskim.
Efekty kształcenia – 1) zna specyfikę pracy radiowej; 2) uczestniczy w życiu kulturalnym i społecznym oraz potrafi krytycznie je komentować; 3) rozwija swoje zainteresowania kulturalne i społeczne
Warsztat dziennikarza telewizyjnego: Treści kształcenia – Zajęcia “Warsztat dziennikarza telewizyjnego” obejmują wiedzę i umiejętności niezbędne w pracy dziennikarza telewizyjnego w oparciu o informacje na temat specyfiki telewizji jako medium, także, informacyjno-publicystycznego. Obejmują: specyfikę telewizji, gatunki telewizyjne, problemy związane z wyborem tematu i jego dokumentacją, konspekt i scenariusz gatunków takich jak: news, felieton, reportaż, konspekt i scenariusz programu publicystycznego, próby kamerowe i prezenterskie w studiu telewizyjnym.
Efekty kształcenia – Efektem kształcenia będzie wiedza na temat specyfiki gatunków telewizyjnych i warsztatu niezbędnego do przygotowania – od pomysłu do realizacji – materiału telewizyjnego oraz umiejętność napisania konspektu i scenariusza audycji telewizyjnej.
Wprowadzenie do juryslingwistyki: Treści kształcenia – Pojęcie juryslingwistyki. Juryslingwistyka a dziedziny pokrewne. Język prawny i prawniczy na tle języka ogólnego i języków specjalistycznych. Struktura i funkcje języka prawa. Problem tworzenia prawa. Słownictwo prawnicze – sposoby tworzenia i rozwoju. Definicja w prawie – problemy znaczenia. Leksykografia prawna. Problemy terminologiczne w prawie. Wieloznaczność i sposoby jest rozwiązywania. Specyfika przekładu tekstów prawnych i prawniczych. Polski język prawny w perspektywie glottodydaktycznej.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje – Po ukończeniu zajęć student zna podstawowe pojęcia juryslingwistyki; wskazuje na wyznaczniki języka prawnego; potrafi scharakteryzować zasób leksyki prawnej i interpretuje znaczenie wybranych jednostek
Wprowadzenie do wiedzy o prawie: Treści kształcenia – Pojęcie prawa – dziedziny prawa i jego podziały. Podstawowe pojęcia prawne. Źródła prawa. Podstawy procesu legislacyjnego. Norma prawna – jej rodzaje i sposób tworzenia. Zasady tworzenia prawa w Polsce. Zasady techniki prawodawczej. Akt normatywny – podział i charakterystyka. Podmiot i przedmiot stosunku prawnego. Zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych. Prawo w Polsce i w krajach Unii Europejskiej. Obowiązywanie prawa. Wprowadzenie do problematyki komunikowania masowego. Pojęcia i modele komunikowania masowego. Komunikacja publiczna i masowa za pośrednictwem Internetu. Komunikowanie masowe a naruszenie prawa. Język prawa w komunikowaniu masowym.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje – Student po ukończeniu zajęć definiuje pojęcie prawa oraz omawia dziedziny prawa; zna zasady tworzenia aktów prawnych oraz zawierania stosunków prawnych; charakteryzuje proces legislacyjny; omawia podobieństwa i różnice prawa w Polsce oraz prawa innych krajów Europy. Student rozróżnia modele przebiegu procesu komunikowania; rozumie specyfikę działania instytucji medialnych; potrafi stosować język prawa w komunikacji masowej; omawia problemy prawne komunikacji masowej.
Współczesne media w Polsce i na świecie: Treści kształcenia 1. Ustrój i organizacja systemu medialnego w Polsce; 2. Główni przedstawiciele świata medialnego; 3. Media jako narzędzie manipulacji politycznej; 4. Media w kampaniach wyborczych; 5. Media jako przekaźnik współczesnego stylu życia; 6. Spiskowe teorie dziejów w rzeczywistości medialnej; 7. Zło, przemoc i agresja w przekazie medialnym; 8. Szanse i zagrożenia współczesnej kultury medialnej.
Efekty kształcenia 1. Student zna ustrój i organizację systemu medialnego w Polsce oraz wymienia głównych przedstawicieli świata medialnego; 2. Interpretuje media jako narzędzie manipulacji politycznej i omawia rolę mediów w kampaniach wyborczych; 3. Student charakteryzuje media jako przekaźnik współczesnego stylu życia; 4. Omawia spiskowe teorie dziejów w rzeczywistości medialnej; 5. Opisuje zło, przemoc i agresja w przekazie medialnym oraz omawia szanse i zagrożenia współczesnej kultury medialnej.
Współczesne systemy społeczno-polityczne: Treści kształceniaCelem konwersatorium jest zapoznanie studentów z podstawowymi wiadomościami związanymi z funkcjonowaniem systemów politycznych, w tym m.in. konstytucje, systemy partyjne, systemy wyborcze, poszczególne organy władzy. Poprzez przygotowywane przez studentów referaty poznają oni także potrzebną do tego literaturę przedmiotu, zarówno opracowania, jak i źródła do analizy współczesnych systemów politycznych. W ramach zajęć zostanie przeprowadzona szczegółowa analiza systemów politycznych grupy wybranych państw świata. Zwrócona zostanie uwaga na ewolucję systemów politycznych, ze szczególnym zwróceniem uwagi na drugą połowę XX wieku i ewentualne zmiany w pierwszej dekadzie XXI wieku. Analiza poszczególnych elementów systemów politycznych wybranych państw zostanie uzupełniona o przedstawienie tła historycznego w jakim w okresie XX wieku kształtowały się i ewoluowały systemy polityczne poszczególnych państw. Historia polityczna grupy wybranych państw będzie tłem dla zilustrowania jak w praktyce funkcjonowały poszczególne elementy systemów politycznych.
Efekty kształcenia1. posiada wiedzę z zakresu historii ustrojów państw demokratycznych i autorytarnych na świecie i na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat; 2. zna i rozumie genezę i konsekwencje panujących tam systemów politycznych; 3. zna przyczyny podziałów politycznych; 4. poznaje główne doktryny polityczne; 5. wykazuje znajomość historii porównawczej dziejów powszechnych i Polski; 6. posiada znajomość podstawowych źródeł pisanych niezbędnych do właściwego poznania problemu; 7. opisuje sytuację na przestrzeni kilku dziesięcioleci w Polsce i na świecie; 8. ocenia przyczyny powstania poszczególnych systemów politycznych; 9. charakteryzuje ustrój wybranego państwa w Europie i na świecie; 10. wymienia i ocenia zmiany jakie zachodziły w ustrojach w Europie i świecie na przestrzeni ostatnich lat 5. posiada umiejętność właściwego rozumienia i interpretowania procesów dziejowych; 11. posiada zdolność do odpowiedniego argumentowania z wykorzystaniem poglądów innych autorów oraz formułowania własnych konkluzji; 12. potrafi swobodnie operować podstawowymi pojęciami związanymi z historią powszechną i Polski.
Wstęp do kryminalistyki: Treści kształcenia – Techniki i metody kryminalistyczne (pojęcie techniki, zdarzenia, śladu kryminalistycznego). Identyfikacja kryminalistyczne – cele i metody. Rodzaje śladów i metody ich badania. Wnioskowanie na podstawie śladów. Badanie śladów narzędziowych. Problem broni palnej. Analiza śladów traseologicznych i zapachowych. Problem dowodów pamięciowych. Charakterystyka dowodowa dokumentów (podrabianie dokumentów, pismo ręczne, typ pamieru). Zakres analizy lingwistycznej. Fonoskopia. Wykrywanie tzw. przestępstw komputerowych i teleinformatycznych. Ekspertyza ogólnokryminalistyczna.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje – Student po zakończeniu zajęć zna typy śladów kryminalistycznych i potrafi wskazać metodę właściwą do ich analizy. Rozumie rolę technik lingwistycznych w analizach dowodowych. Omawia etapu dowodowej analizy dokumentów. Charakteryzuje procedury fonoskopijne.
Wstęp do logiki lingwistycznej: Treści kształcenia – Podczas zajęć prezentowane są najważniejsze pojęcia i teorie pragmatyki logicznej; pragmatyczne teorie interpretacji znaczenia i oznaczania – koncepcja Fregego logiki ekstensjonalnej, oparta na koncepcji możliwych światów teoria Montague, teoria indeksacji Kaplana i Stalnakera. Następnie omawiane będą zagadnienia związane z pojęciami implikatury i presupozycji. Prezentowane będą też formalne systemy logiczne, które pozostają w bezpośrednim związku z badaniami logicznej struktury języka: logika modalna, logiki deontyczne, epistemiczne i tensalne, a także najważniejsze systemy logiki wielowartościowej.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje – Zapoznanie słuchaczy z obecnym stanem wiedzy w dziedzinie logiki języka naturalnego oraz pragmatyki logicznej orz przygotowanie ich do samodzielnych badań w tych dziedzinach logiki i pragmatyki logicznej.
Wstęp do translatoryki: Treści kształcenia – Translatoryka bada, najogólniej rzecz ujmując, szeroko rozumiana translację, podając zbiór uogólnień dotyczących tłumaczenia. Translatoryka czysta bada funkcjonowanie układu translacyjnego i zbiera o nim informacje opisowo-wyjaśniające. Translatoryka stosowana bada sposoby ulepszania funkcjonowania układu translacyjnego. Translatoryka ogólna bada obiekty funkcjonujące w ramach układu translacyjnego na wysokim poziomie abstrakcji. Translatoryka szczegółowa bada obiekty funkcjonujące w układach translacyjnych, w których odbywa się tłumaczenie z jednego języka naturalnego na drugi, np. z angielskiego na polski. Translatoryka tekstów mówionych bada funkcjonowanie układów translacyjnych, w których odbywa się tłumaczenie ustne, np. kabinowe.
Efekty kształcenia – Student definiuje podstawowe typy translatoryki, nazywa działania translacyjne i wskazuje obiekty występujące w układzie translacyjnym, odróżnia typy tłumaczeń ze względu na sposób i przedmiot tłumaczenia, analizuje lingwistyczne aspekty translacji (od poziomu fonetycznego po poziom dyskursu), wyjaśnia modele translacji, potrafi je zastosować w praktyce wraz z różnymi technikami przekładowymi, potrafi wykorzystać w praktyce warsztat tłumaczeniowy i umie ocenić przekład.
Wykładnia tekstów prawnych: Treści kształcenia – Wykładania prawa – reguły interpretacyjne, cele i reguły. Korzystanie z baz danych tekstów prawnych. Teorie wykładni (opisowe, normatywne, domniemanie). Moc obowiązująca wykładni (wykładnia doktrynalna, autentyczna, legalna, operatywna). Rodzaje wykładni (językowa, systemowa, funkcjonalna, historyczna, dosłowna, rozszerzająca, zawężająca). Luka prawna i rodzaje luk. Reguły wnioskowań prawniczych.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje – Student po ukończonych zajęciach zna rodzaje wykładni prawnej; korzysta z baz danych tekstów prawnych; stosuje wykładnie odpowiednia do danego tekstu. Rozumie pojęcie luki prawnej.
Zaburzenia rozwoju mowy u dzieci „O”: Treści i efekty kształcenia– Przyswojenie wiedzy dotyczącej przyczyn zaburzeń rozwojowych funkcji przedartykulacyjnych w okresie prenatalnym, perinatalnym i postnatalnym. Znajomość rodzajów zaburzeń, zasad wczesnej interwencji. Rozróżnianie normy i patologii w omawianych grupach wiekowych. Diagnozowanie rodzajów zaburzeń i przyczyn nieprawidłowości. Planowanie i właściwe stosowanie metod terapeutycznych, profilaktycznych z uwzględnieniem kryterium wieku. Przewidywanie skutków oddziaływań terapeutycznych i modyfikowanie ich w toku działań z uwzględnieniem stanu pacjenta.